فیلم نمایش ترومن

فیلم نمایش ترومن (The Truman Show)

نویسنده: اندرو نیکول

کارگردان: پیتر ویر

مدت زمان فیلم: ۱:۴۳ ساعت

امتیاز در آی.ام.دی.بی: ۸.۱

زندگی مانند یک بازی بزرگ است. ما بازیگران آن و کائنات بازی ساز آن است. زمانی که عصیان در برابر رنج زندگی را یاد بگیری، روز پیروزی توست. تسلیم این بازیچه بودن نشو و حقیقت زندگی ات را دریاب.

خلاصه فیلم نمایش ترومن

فیلم نمایش ترومن داستان پسری است که بدون اطلاع خودش، از ابتدای تولد در یک استودیوی فیلمسازی زندگی می کند. داستان زندگی ترومن به صورت ۲۴ ساعته از یک شبکه تلویزیونی برای میلیونها مخاطب پخش می شود. ترومن اما پس از بزرگ شدن، به برخی اتفاقات شک می کند. همین موضوع باعث می شود که سفری برای کشف معنای زندگی خود آغاز کند.

درون‌مایه فیلم نمایش ترومن

فیلم نمایش ترومن یک شاهکار استعاری است. استعاره ای از زندگی انسان در مقابل خدا. اختیار زندگی ترومن به عنوان یک انسان در دستان کارگردان برنامه است. کسی که باورش شده خدا و خالق ترومن است. ترومن در عین اینکه به ظاهر اختیار زندگی خود را دارد، اما در باطن تمامی اتفاقات و کارهایش و حتی آدمهایی که ملاقات می کند، توسط کارگردان برنامه ریزی می شود. اما زمانی می رسد که او سرکشی و طغیان می کند. دیگر به حرف خدای دروغین زندگی اش گوش نمیدهد و تلاش میکند حقیقت را پیدا کند و برای این کار تا آخر دنیا هم میرود. آشناست، نه؟ تا به حال به این فکر کرده اید که شاید یک نفر آن بالا دارد زندگی شما را با دوربین نگاه میکند؟

تصمیم های شما را کنترل می کند و برایتان دردسرها، خوشی ها و دردهای جدید می سازد و از شما می خواهد با آنها کنار بیایید.

کیرکگور فیلسوف معروف جمله ای دارد با این مضمون: « همه آدمها در زندگی یک بازیگرند و برای تماشای دیگران نمایش می دهند.»

تاثیر رسانه بر زندگی آدمها در فیلم نمایش ترومن

فیلم نمایش ترومن یک دیدگاه دیگر را نیز برای ما مطرح می کند. تاثیر رسانه ها و شبکه های اجتماعی که انسانها را وادار می کند مدام برای دیگران نمایش بازی کنند.

در این روزها کمتر کسی خود واقعی اش را نشان میدهد.

همه ما چه در زندگی اجتماعی و چه در زندگی مجازی کارهایی میکنیم که تایید دیگران را بگیریم.

زندگی همه ما زیر نظر رسانه قدرتمند است و بیشتر مواقع این رسانه است که علایق و سلایق ما را تعیین میکند.

قدرت رسانه انسانها را مسخ کرده و آنها را به بازیچه بدل کرده است.

پس شخصیت کارگردان فیلم را هم میتوان نماد خدا در نظر گرفت و هم نماد رسانه. نکته جالب اما این است که همان تماشاگران و بازیگران زندگی ترومن هم توسط کارگردان فیلم پیتر ویر درحال نمایش دادن هستند و ما تماشاگران نمایش آنها. چه کسانی دارند نمایش ما را نگاه میکنند؟

حال بگویید ببینم: شما کی میخواهید عصیان کنید و اختیار زندگی خودتان را به دست بگیرید؟